അമിതോൽപാദനങ്ങൾ ആപൽക്കരങ്ങൾ ആകുമ്പോൾ

ഒരിക്കൽ ബാലാട്ടൻ  പറഞ്ഞു മൂന്നാം ലോകങ്ങൾ അഴിമതിയിൽ മുങ്ങി ജീവിക്കണം എന്നുള്ളത് ഒന്നാം ലോകത്തിന്റെ അജണ്ടയുടെ ഭാഗമാണ് എന്ന് . അത് പോലെ രാജ ഭരണങ്ങൾ ഉള്ള ഇടങ്ങളിൽ അത് നില  നിർത്തണം എന്നുള്ളതും അവരുടെ അജണ്ടയുടെ ഭാഗമത്രെ.  വലിയവന് ചെറിയവനെ ചൂഷണം ചെയ്യാൻ അഴിമതി ഒരു അവശ്യ ഘടകമാണ്.  കാരണം ചൂഷണം എന്നത് തന്നെ വലിയ ഒരു അഴിമതിയാണ്.

അത് എങ്ങനെ എന്ന് വിവരിക്കാൻ ബാലാട്ടനോട് പറഞ്ഞപ്പോൾ ബാലാട്ടൻ പറഞ്ഞത് വളരെ വിചിത്രമായ ഒരു കാര്യമാണ്. അത് ഇപ്രകാരമാണ്.

മൂന്നാം ലോകം വളര്ന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നത് ഒന്നാം ലോകത്തിനു വലിയ ഭീഷണിയാണ്.  ഇന്ന് അവർ  വിദേശങ്ങളിൽ നിന്നും മറ്റും കടം വാങ്ങി നടത്തുന്ന വലിയ പ്രൊജക്റ്റ്‌ കൾ അഴിമതി രഹിതമായി മുന്നോട്ടു നീങ്ങിയാൽ അത് അവരുടെ  വളര്ച്ചയിലെ വലിയ എടുത്തു ചാട്ടങ്ങളിൽ അവസാനിക്കും.  വളരുന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ചെറിയ രാജ്യങ്ങളിൽ വ്യവസായങ്ങൾ ആയിരക്കണക്കിന് പൊന്തി വരും. ആ സാഹ്യചര്യങ്ങളിൽ സ്വന്തം ദേശത്ത് നിന്ന് കിട്ടുന്ന അസംസ്കൃത വസ്തുക്കൾ അവിടെ തന്നെ ഉപയോഗിക്കപ്പെടും.  ഇന്ന്  അസംസ്കൃത വസ്തുക്കളുടെ വിരളത വീര്പ്പു മുട്ടിക്കുന്ന ഒന്നാം ലോക വ്യവസായങ്ങൾക്ക് അത് താങ്ങാൻ പറ്റില്ല.  ഇപ്പോഴെങ്കിലും അവർ ഇതിൽ അത്രയിധികം വീര്പ്പു മുട്ടാത്തത്, വിദേശ മിനിമയ നിരക്കിൽ വളരെ ശക്തി കുറഞ്ഞു നില്ക്കുന്ന മൂനാം ലോക നാണയ ങ്ങളുമായി ഏറ്റുമുട്ടിയാണ്. പക്ഷെ എല്ലാ കാലത്തും ഈ ശക്തി കുറവ് ഉണ്ടാകണം എന്നില്ല.  ഓരോ മൂന്നാം ലോക രാജ്യത്തിന്റെ വളര്ച്ചയും സാമാന്തരികമായി അവിടത്തെ സാധാരണ പൌരന്റെ ഉപഭോഗം വര്ദ്ധിപ്പിക്കുന്നു.  ലോകത്തുള്ള എല്ലാ ഉല്പാദനങ്ങൽക്കും ഒരു പരിധി ഉണ്ട്.  ഈ ലോകമാണ് അതിന്റെ പരിധി.  പക്ഷെ ഉപഭോഗത്തിന് പരിധി ഇല്ല.  വളര്ന്നു വരുന്ന മൂന്നാം ലോകത്തെ പ്രജ സ്വാഭാവികമായും അവന്റെ ഉപഭോഗം വര്ധിപ്പിച്ചു കൊണ്ടെ ഇരിക്കും.  ദരിദ്രന്റെ അമിത ഉപഭോഗം ധനികന്റെ അമിത ഉപഭോഗവും ആയി ഏറ്റുമുട്ടുന്ന ഒരു സ്ഥിതി വിശേഷം അപ്പോൾ ഉണ്ടാകും.  യുദ്ധം അനിവാര്യമാണ് എന്ന നിലയിലേക്ക് വീണ്ടും ഈ ലോകം പതിക്കും.  അമിത ഉത്പാദനത്തിനും അമിത ഉപഭോഗതിനും ഇങ്ങനെ ഒരു ആപത്തു ഉണ്ട് എന്നതിനെ കുറിച്ചും നാം ബോധവാന്മാർ ആയിരിക്കണം.