വാതിലുകൾ തുറക്കുമ്പോൾ

കിടക്കവിട്ടെഴുന്നേറ്റു
വാതിൽ തുറന്നു ഞാൻ
പുറത്തേക്കിറങ്ങി

ഈ ഹൈകു ആരെഴുതിയതാണ് എന്ന് എനിക്ക് ഓർമ്മയില്ല.  കാഫ്ക തന്റെ  കാമുകിയായ ഫെലിസിനു എഴുതിയ കത്തുകളിലെ ഏതോ ഒരു ഭാഗത്ത്‌ വായിച്ചതാണോ.  ഓർമ്മയില്ല.  പക്ഷെ ഈ വരികൾക്ക് അസാമാന്യമായ ശക്തിയുണ്ട് എന്ന് അത് വായിച്ചപ്പോൾ എനിക്ക് തോന്നി.  ഒരു പുസ്തക ജീവി കിടക്കയിൽ കിടക്കുന്ന ജീവിയാണ്.   അവൻ പുറത്തുള്ള ലോകത്തെയോ , പുറത്തുള്ള ലോകം അവനെയോ അറിയുന്നില്ല.  അടഞ്ഞു കിടക്കുന്ന വാതിലുകൾക്കുള്ളിൽ അവൻ മരിച്ചവനാണ്.

ആദ്യം വാതിലുകൾ തുറന്നിടുക
വായുവും വെളിച്ചവും കടന്നു വരട്ടെ
പിന്നെ പുറത്തിറങ്ങുക
ജീവിതം ഈ തെരുവിലാണ്

                                   ******************************************

വാതിൽ തുറന്നു പുറത്തു വന്നപ്പോൾ
അദ്ദേഹം കണ്ടത് ഒരു കുതിരവണ്ടിക്കാരൻ
ശാട്ട്യ ക്കാരിയായ തന്റെ കുതിരയെ
ചാട്ടവാറു കൊണ്ടു ആഞ്ഞടിക്കുന്നതാണ്
ഓടിച്ചെന്നു കുതിരക്കാരന്റെ കയ്യിൽ
പടിച്ചു തൂങ്ങി നിന്നപ്പോൾ അയാള് അടി നിർത്തി
തദനന്തരം അദ്ദേഹം കുതിരയുടെ കഴുത്തിൽ
കെട്ടി പിടിച്ചു കരഞ്ഞു കൊണ്ടു ഇത്രയും പറഞ്ഞു

                   'അമ്മെ മാപ്പ്'

അതിനു ശേഷം ബോധരഹിതനായി വീണ അദ്ധേഹത്തെ , അദ്ധേഹത്തിന്റെ സുഹൃത്ത്‌ വീട്ടിൽ എത്തിച്ചു.  എന്തൊക്കെ പിച്ചും പേയും പറഞ്ഞു കൊണ്ടിരുന്ന അദ്ദേഹം ഒടുവിൽ ഭ്രാന്തനായി തന്റെ അമ്മയുടെയും പെങ്ങളുടെയും ശുശ്രൂഷയിൽ പത്തു കൊല്ലത്തോളം ജീവിച്ചു . അതിനു ശേഷം അദ്ദേഹം മരിച്ചു.

നീഷേ എന്ന പ്രതിഭാശാലിയുടെ അന്ത്യം ഇങ്ങനെ ആയിരുന്നു.