Sunday, 14 June 2015

ലവ് ജിഹാദ്

2009 ഇൽ ആണെന്ന് തോന്നുന്നു ലവ് ജിഹാദ് എന്ന വാക്കിനു ഇന്ത്യയിൽ പ്രചാരം കിട്ടിയത്. മിശ്ര വിവാഹത്തിലൂടെ കേരളം , മംഗലാപുരം എന്നിവിടങ്ങളിൽ അനേകം സ്ത്രീകൾ മത പരിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടു എന്നായിരുന്നു പ്രചരിപ്പിക്ക പ്പെട്ടത്. മത പരിവർത്തനം അതിനു എത്രയോ മുൻപ് തന്നെ ഇന്ത്യയിൽ ഉണ്ടായിരുന്നു എന്നും, അതിനു പ്രേമം പ്രധാനപ്പെട്ട ഒരു കാരണമായിരുന്നില്ല എന്നും പല പഠനങ്ങളും തെളിയിച്ചിട്ടുണ്ട്. അടിച്ചമർത്ത പ്പെട്ടവന്റെ മത പരിവർത്തനം ഇന്നും വേണ്ടുവോളം നടക്കുന്നുണ്ട്. പ്രേമമാകുമ്പോൾ അതിനെതിരെ ഒരു തരം വൈകാരിക പ്രതികരണം ഉണ്ടാകും എന്നുള്ള കണക്കു കൂട്ടൽ ആകാം ഇത്തരം ഒരു പ്രചാരണത്തിന്റെ പിന്നിൽ.
ഒരു സമൂഹം എന്ന നിലയിൽ നാം മിശ്ര വിവാഹത്തെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കണം എന്ന അഭിപ്രായക്കാരനാണ് ഞാൻ. മിശ്ര വിവാഹിതരായ സ്തീകൾക്ക് അതിൽ തുടരുന്നതിന് വിധേയമായി ജോലി സംവരണം പോലും കൊടുക്കുന്നതിൽ തെറ്റില്ല എന്നാണു എന്റെ അഭിപ്രായം. അത് ഈ കാലഘട്ടത്തിന്റെ ആവശ്യം തന്നെയാണ്. ശുഭോദർക്കമായ ഒരു കാര്യമെന്തെന്നാൽ അഭ്യസ്ത വിദ്യരായ പല ചെറുപ്പക്കാരും പ്രേമിക്കുമ്പോൾ ജാതിയോ മതമോ ചോദിക്കുന്നില്ല എന്നതാണ്. എന്റെ കുടുംബത്തിൽ പോലും മിശ്ര വിവാഹിതരുടെ എണ്ണം എത്രയോ ഉണ്ട്. അക്കൂട്ടത്തിൽ ഒരു വിദേശ വനിതയെ വിവാഹം കഴിച്ച ആണ്‍ കുട്ടി പോലും ഉണ്ട്. അവരെ ഒക്കെ നമ്മുടെ കുടുംബം യാതൊരു തർക്കങ്ങളും കൂടാതെ അംഗീകരിച്ചു പോന്നിട്ടുണ്ട്. എന്റെ ഒരു സുഹൃത്ത്‌ ഒരു മുസ്ലീം സ്ത്രീയെ ആണ് വിവാഹം കഴിച്ചത്. നാട്ടിലെ സാഹചര്യം കൊണ്ടു ആ സ്ത്രീക്ക് ഹിന്ദു മതത്തിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്യേണ്ടി വന്നു. ഞാൻ ചോദിക്കുന്നത് അതല്ല. എന്ത് കൊണ്ടു അവർക്ക് മതം ഇല്ലാത്തത് പോലെ ജീവിച്ചു കൂടാ.
മനുഷ്യൻ പിന്നോട്ടെക്കല്ല വളരുന്നത്‌. മുന്നോട്ടേക്ക് തന്നെയാണ്. മതം ഒരു കാലത്ത് മനുഷ്യന്റെ വളർച്ചക്ക് കൂട്ട് നിന്നു എന്നുള്ള കാര്യം അംഗീകരിച്ചു കൊണ്ടു തന്നെ, അത്തരം മതങ്ങൾ ഒക്കെയും ഇന്ന് വെറും ആചാരങ്ങൾ മാത്രമായി അധപതിച്ചു പോയി എന്നുള്ള കാര്യവും നാം അങ്ങീകരിക്കണം. എന്ത് കൊണ്ടു മാനവികമായ അടിത്തറയുള്ള ഒരു പുതിയ മതം മനുഷ്യന് സൃഷ്ടിച്ചു കൂടാ.
വര്ത്തമാന കാല മനുഷ്യന്റെ മതം രാഷ്ടീയമാണ്.
എല്ലാ മതങ്ങളും രാഷ്ടീയമായി തുടങ്ങുകയും ആചാരമായി അധപതിക്കുകയും ചെയ്തതാണ്. ഇന്നത്തെ രാഷ്ടീയത്തെ ശ്രദ്ധിക്കുമ്പോൾ പോലും നമുക്കത് മനസ്സിലാകും.

(2000 ആം മാണ്ട് വരെ ഇന്ത്യയിലെ ഭൂരി ഭാഗം വിവാഹങ്ങളും കുടുംബ തീരുമാന വിവാഹങ്ങൾ ആയിരുന്നു.  അതായത് സ്വന്തം ജാതിയിലോ മതത്തിലോ പെട്ട വരനെയോ വധുവിനെയോ വീട്ടുകാരുടെ സമ്മതത്തോടെ വിവാഹം കഴിക്കുന്ന ഏർപ്പാട് (പാശ്ചാത്യ രാജ്യങ്ങളിൽ ഇന്ന് കേട്ട് കേൾവി പോലും ഇല്ലാത്ത ഏർപ്പാട്). പക്ഷെ 2000 മാണ്ടിനു ശേഷം ഇതിൽ പ്രകടമായ ചില മാറ്റങ്ങൾ അഭ്യസ്ത വിദ്യരുടെ ഇടയിൽ കാണാൻ തുടങ്ങി. (ഇന്ത്യയിൽ ലവ് ജിഹാദ് പോലെ ഉള്ള പരിപാടികൾ അഭ്യസ്ത വിദ്യരെയോ, സാമ്പത്തിക കഴിവുള്ളവരെയോ മാത്രം കേന്ദീകരിച്ചുള്ളതാണ് എന്ന് ശ്രദ്ധിക്കുക.  തെരുവിൽ ജീവിക്കുന്നവൻ ആരെ പ്രേമിച്ചു വിവാഹം കഴിച്ചാലും അതിലൊന്നും ആര്ക്കും വലിയ താല്പര്യമില്ല. പട്ടിണിക്കാരന്റെ പ്രേമത്തിന് എന്ത് വില))

No comments:

Post a Comment